24.08.2015

You can't go home again - Ovsanna Gevorgyan

Wind that carries the fragrance of summer and grass
crickets buzzing in the night
freshness of sheets in my bed
cries of martlets in the dawn
juices of the earth running through transparent green of the grape trees
the smell of mowed and sunburnt grass 
after the rain
raw cherries that taste like the earth
lonely barking of dogs - in the empty village
the fragrance of thyme on the snow-covered mountain
the taste of snow in my mouth when I cry
Sari smbul -
that grows so lonely high up in the mountains
mulberry tree in the dusty yard reminding me the lines
"here you sit in front of your house and the green mulberry tree casts shadow on your face, my sweet, my tender mother"
my heart - that stops beating every time I read these lines
like on that spring day, when
me and a friend where running under the rain
through the blossom of the apricot trees
...the city, the people, the footsteps
- so much clearer in the cold of the winter
the loneliness, that follows you through the summer heath
the boredom covering the city in the heat of the summer
hot summer sleep - dreaming of freshness of sheets
oh so tender, so loving your body
the sound of thirsty soil swallowing streams of water
the warm fragrance of hair after swimming in the transparent river
the same wind that carries the smell of the rain in it
me, when standing in the dark room
I look at the lights in the distance and wait for the wind from canyon
and the nostalgia so inexplicable
for the times I never knew
and for those yet to come

***
nothing can lighten my longing for you


07.08.2015

Հովհաննես Գրիգորյան - Գեղարվեստական միջոցառում կանանց գաղութում

Աշուն է: Բանտարկյալների համար ոտանավոր կարդալու լավագույն ժամանակը:

 Ճերմակ ներկած դահլիճում հավաքված էին գույնզույն լաչակավոր մարդասպաններ, գողեր, ավազակներ… Մի խոսքով, սովորական կանայք, որոնց կարելի է հանդիպել ամենուրեք` փողոցներում, թատրոններում, տոնավաճառներում, և հատկապես, ընտանեկան հաճելի մթնոլորտում` հարազատներով շրջապատված: Ոևորված խոսում էի անկախությունից, ազատությունից, բազմակուսակցությունից և հարաբերություններից միջազգային: Նրանք ծափահարում էին խանդավառ և հետո խնդրեցին ինձ` սիրային բանաստեղծություններ կարդալ, որոնց մեջ խոսք չլիներ անկախության և հատկապես ազատության մասին:

Աշուն է: Բանտարկյալների համար սիրային և հատկապես բաժանման բանաստեղծություններ կարդալու լավագույն ժամանակը:

Եվ ահա, սեր իմ, ես հիշեցի քեզ և կարդացի մեր կարճատև հանդիպման և երկարատև բաժանման, հեռավոր աշնան մասին, երբ ծառերը սովորականից շուտ տերևաթափվեցին, և ես թեթև հանված հանկարծ խորացա ձյուն ու ձմեռվա մեջ և այլևս չվերադարձա…: Հուզմունքից խզված ձայնով կարդում էի, և արցունքները գետի պես հոսում էին աչքերիցս, և հանկարծ նկատեցի, որ բարձր, ձայնը գլուխները ցած, առանց ամաչելու լալիս են նաև գույնզույն լաչակավոր մարդասպանները, գողերը, ավազակները…: Սովորական կանայք, որոնց, արդեն գիտեք` որտեղ կարելի է հանդիպել…

Աշուն է: Առանց ամաչելու: Բարձր: Ձայնը լգուխը գցած լաց լինելու լավագույն ժամանակը:

Հովհաննես Գրիգորյան - Հոգեհանգիստ

Դու այս դատողությունը կհամարես պարզունակ: 
Թող այդպես լինի: 
Վինսենթ Վան Գոգ

Ամեն անգամ ինչ-որ բան կորցնելիս ես հիշում եմ քեզ.
Ամենադժվարը քեզ կորցնելն էր - ես ոչինչ չէի հիշում,
Իսկ հիմա նույնիսկ թերթ կարդալիս ես ապահով եմ`
Ոչ ոք չի խոցի ինձ թիկունքից:

Այդ ե՞րբ էր`առաջին անգամ վառեցին գրքերը…
Կիսամերկ մարդիկ էին վազում փողոցներով,
Ցեխաջրի մեջ լողում էին վարդերը,
և ոսկեզօծ կառքեր էին սուրում երջանկությունից խելագարված:

Ամեն անգամ ինչ-որ բան գտնելիս ես կորցնում եմ քեզ,
Ամենահեշտը քեղ գտնելն էր - ես ոչինչ չէի հիշում: